ÇEKİRDEK AİLEDE İLİŞKİ GELİŞTİRME YOLLARI -1
(Anne-baba- çocuk)
Aileyi meydana getiren bireyler konumlarına göre farklı rollere sahiptir. Babanın anneye, annenin çocuklara göre farklı olan konumları, aynı zamanda rollerini ve sorumluluklarını da farklı kılmaktadır. Çocuğun kendini en doygun en huzurlu en güvende ve en mutlu hissettiği yer kendi çekirdek ailesidir.Ailenin temel taşları olan annenin sonsuz şefkati, babanın ise verdiği sonsuz güven duygusu kişiyi geliştirir .Kardeşler ile bütünün parçası olmayı,paylaşmayı ve dayanışma duygusunu ve kardeşlerin desteği ile de yaşadığı güven ve huzuru ,hayata hazırlanırken hiçbir ortamda bulamaz. En olumsuz bir aile, ailesizlikten daha iyidir.Toplumda gelişme isteniyorsa bunun ancak huzurlu ve güvenli bir aile ortamında yetişmiş bireyler başarabilir. O nedenle çocukların başarısı ve toplumun huzuru için aile desteklenmelidir.
Çocuğun bilişsel ve fiziksel olarak sağlıklı yetişmesi, düzenli bir eğitim alması ve hayatında başarılı olması için, huzurlu bir aile ortamına ihtiyacı vardır. Çocukların yaşamlarının her evresinde düzenli eğitim almalarında ve onların istenilen biçimde yetiştirilmelerinde aile fertlerinin tamamının birbirinden farklı görev ve sorumlulukları vardır. Bu görev ve sorumluluğun büyük bir kısmını geleneksel ailede anne ve baba üstlenir. Babaanne, anneanne ve dedeler ise zaman zaman bu sorumluluğu paylaşırlar. Ailedeki diğer bireylerinden olan büyük kardeşler de, çocuk eğitiminde anne baba ile birlikte bu sorumluluğu paylaşırlar. Anne ve Babanın aile içinde farklı görev ve sorumlulukları olmakla birlikte bazı ortak görev ve sorumlulukları da vardır,
Bunlar ise :
1 - Anne ve babanın çocuklarına, “uygun olan davranışı” alışkanlık haline getirebilmeleri için, gerek kendi aralarında gerekse evdeki diğer aile bireylerine karşı ve çocuklarına yönelttikleri davranışlarında da dengeli, tutarlı ve kararlı olmalıdırlar
2 - Anne ve babalar çocuklarının kendi modelleri olmadığı kardeşlerinden ve arkadaşlarından farklı, bağımsız, kendine özgü zekâ ve kişilik özellikleri olan bir birey olduğu gerçeğini göz önünde bulundurmalıdırlar.
3-- İdeal anne ve babalar çocuğun ihtiyaçlarını fark eden, onlara uygun seçenekleri sunabilen ne aşırı hoşgörülü nede katı olmayan , çocuklarına karşı esnek bir yaklaşım içinde , davranışlarında kararlılık ve devamlılık içinde olan ve adaleti sağlayan,onlara karşı çıkmadan önce her zaman çocuğun isteklerini göz önünde bulunduran ana-babalardır.
4- Anne ve babalar kendi içlerinde barışık, huzurlu birer birey ve sağlıklı birer örnek
Rol model olmalıdırlar.
5- Anne ve babaların güvenilir dengeli bir çocuğa sahip olabilmeleri için, önce birey olarak kendilerine ,daha sonra çift olarak birbirlerine, ardından da sahip oldukları tüm çocuklarına aynı oranda güvenmeleri gerekir.
6—Anne ve babalar, çocuklarına karşı ilgi ve sevgisini gösteren, onların fiziksel ve bilişsel gelişmeleri için çocuklarında var olan ama ortaya çıkmamış girişimci yeteneğini keşfetmeli ve özgüvenini kazanabilmesi için onlara ortam hazırlayan yanı sıra yeteneklerinin ortaya çıkması için destekleyen kişiler olmalıdırlar.
7- Ana-babalar sahip oldukları çocuğun yaşı ve yeteneklerine uygun isteklerde bulunmalı,
çocuğu düş kırıklığına uğratacak, yaşının üstünde beklentiler içine girerek başarı ivmelerini aşağıya çekmemelidirler.
8- Anne ve babalar, çocuğunun eğitiminde ve yetiştirilmesinde ortak davranışlar ve tutumlar geliştirmelidirler.
9- Anne ve babalar gerektiğinde çocuklarına yapabileceği basit görevler vererek, Onlarda karar verme, güven ve sorumluluk duygularının gelişmesine katkıda bulunmalıdırlar
10-Anne ve babalar çocuğun fizyolojik temel ihtiyaçları (yemek, uyku, temiz, barınma, sağlık vb.)ile psikososyal ihtiyaçlarını (sevme, sevilme, ait olma, güvenlikte olma vb ) iyi gözlemlemeli ve ihtiyaç duyulan zamanda karşılamaya özen göstermelidirler.
11-Anne ve babalar çocuklarının yaşantısını gözlemleyip sosyal çevresinden haberdar olmakla birlikte çocuklarının bir birey olarak özel bir yaşantısı olabileceğini kabul etmeli ve saygı göstermelidirler.
12-Anne ve babalar çalışan ebeveyn olarak , eve geldiklerinde çocuklarıyla yeteri kadar ilgilenip kaliteli zaman geçirerek, hafta içinde beraber olamadıkları zamanı hafta sonu birlikte etkinlik yaparak bir arada daha fazla zaman geçirmeye özen göstermelidirler.
Aile toplumun kurallarını temsil eder.Kurallara özen içinde uyan yetişkinleri rol model alan çocuklar bu kurallar çerçevesinde hareketlerini düzenlerler. Böylece hem toplum , hem toplum kuralları nesilden nesile sağlıklı ve en güzel şekilde aktarılmış olur.Buda topluma az suç işleyen ,vergisini zamanında ödeyen,sulh içinde yaşamı hedefleyen gelişime açık bireyler olarak bize geri döner.Daha iyi bir yaşam için iyi yapılandırlmış farkındalığı yüksek eğitilmiş anne baba ve onların çocukları güzel yarınların yapı taşlarıdır.
